Rijst met stenen

Vandaag en gisteren zijn er niet zo speciale dingen gebeurd :)

Het systeem van de bussen blijft leuk, je stapt op en af waar je maar wil :) 's morgens als we op tijd vertrekken vallen de bussen best wel mee van volk. 's avonds ook wel maar dan is het verstikkend warm en zweten we ons dood, ook al zit er bijna niemand op. de bussen razen trouwens voorbij in de straten en we moeten opletten dat we ons nummertje 56 niet missen. soms heeft hij zo'n snelheid op, ook al is het twintig meter verder rood, dat hij niet meer kan stoppen bij ons, en moeten we dus tussen de auto's crossen om er op te springen. het is ook niet ongewoon dat de bussen (weliswaar zachtjes) blijven doorrijden als je moet op of afstappen.

In en rond het ziekenhuis was ons aangeraden om witte doktersschorten aan te doen en dat is wel grappig. de verpleegsters, dokters, ... vertrekken thuis al in hun wit pak. Moest dat bij ons in Belgie zo zijn, er zou maar raar gekeken worden, en als je dit als student zou doen heb je gegarandeerd een dikke buis wat betreft hygiene. maar goed, hier is het de gewoonte en het is best gemakkelijk. Het is ook beter voor de gevaarlijke dieven, die zullen veel minder snel een dokter (of wij, maar die weten niet dat wij geen dokters zijn) overvallen dan vb een gewone toerist.

Vandaag waren we aan het eten in de kantine van het ziekenhuis en opeens kraakte iets in mijn mond.. zeer vreemd want dat eten hier is niet zo smakelijk en ik eet niet veel meer dan alleen rijst. rijst die kraakt .. hmm? iets was niet pluis... ik trok wat raar smoelwerk om het ding dat kraakte uit mijn mond te halen, en daar was ie dan: een steen, juij! ik hoop dat die niet te veel stukken af mijn kiezen heeft gebroken, want zo voelde het eignljk wel aan :)

Jenny, de verpleegster die werkt bij de gynaecologen waar ik sta verwent me trouwens heel erg goed. Ze wil dat we wat meer eten en brengt dan dingen voor ons mee. vandaag waren het gekookte eieren :p Af en toe begint ze me ook spontaan te masseren, en dan zit ik daar, niet wetende wat te doen :D

Morgen geeft een van de twee dokters van Ayla een voordracht over zwangerschappen voor en bij jonge meisjes. We gaan allebei luisteren en hopen er wel een paar dingen van bij te leren. Mijn twee dokters behandelen allerlei patiënten zoals alle gynaecologen thuis ook, maar Ayla haar dokter in de voormiddag heeft enkel zwangeren van onder de 18 jaar... en dat zijn er een 15-20 tal elke dag... Het is toch soms wel een beetje overweldigend. je zou voor minder als er een hoogzwanger meisje van dertien op consultatie komt...

Mensen van 21 met een derde-vierde zwangerschap is hier ook allemaal maar normaal..

Straks doen we nog eens boodschappen met Abraham en misschien gaan we daarna gaan voetballen :) en anders een andere dag, het schuift de hele tijd op hebben we al door ;)

Zaterdag zit er misschien wel weer een uitstapje naar zee in, en zaterdagavond gaan we (eindelijk!) uit :) we gaan de discotheken van Ecuador eens gaan bezichtigen, benieuwd wat we daar gaan zien...

We blijven van de ene verbazing in de andere vallen, onze tijd is hier nog lang niet gekomen om naar huis te gaan, maar dat wil niet zeggen dat we ons thuisfront niet graag bij ons zouden hebben.. bij deze: jullie zijn zeer vriendelijk uitgenodigd om mee te genieten van enkele zotte stukjes gekheid van een andere wereld.