donderdag 11 november 2010

Bagage gepakt met gemengde gevoelens

hallo iedereen

Het is alweer een tijdje geleden, maar we besloten toch nog een blogje te schrijven voor we vertrekken.

oke waar zaten we ongeveer???? Ik denk ongeveer aan het hell weekend. Wij besloten namelijk om nog een weekendje naar de zee te gaan. Het was zeker leuk, maar murphy had blijkbaar besloten om ons te vergezellen. Eerst namen we een verkeerde bus naar de busterminal. Dit draaide uit op meer dan een uur sightseeing in de stad. Daarna namen we een bus naar Montanita. Op deze bus was geen zitplaats, dus kaat moest op de grond zitten en ik... Ik zat op het stoeltje naast de chauffeur. Met de extra chauffeur zogoed als op mijn schoot. Eenmaal aangekomen aan in Montanita, blaak het te regenen. Plus kwamen wij tot de ontdekking dat een van onze gsm's verdwenen was. Gestolen. Na een hotel gevonden te hebben wou ik een paar foto's trekken en kwam ik tot de ontdekking dat mijn fototoestel kapot was. zucht... We waren het indertussen al wat beu aan het worden, dus besloten we maar om ons te gaan amuseren op het strand. De golven waren geweldig en we hebben ons heel goed geamuseerd. Koud, maar dat zijn we als Belgen wel wat gewend. 's avonds goed uitgeweest om wat te ontspannen. ohja, onze bal werd ook nog kapot gebeten door een hond, om nog maar iets toe te voegen.

Zondag laat opgestaan en de dag afgesloten met nog wat strand om daarna weer de bus te neen naar huis. thuis aangekomen vonden wij onze tweede gsm niet meer. Ook gestolen. Een in de heenweg, de andere op de terug weg. Kaat besloot toen om haar foto's nog eens te bekijken, bleek haar fototoestel ook kapot. Op dit moment hebben wij gewoon een halfuur in de slappe lach gelegen van misserie. Je kan het gewoon niet bedenken, maar bon... niets aan te doen he.

Dan volgde onze laatste stage week. we waren het alletwee nogal beu, dus het werd een lange week. Kaat haalde haar 40 bevallingen en ik ontbreek er maar eentje.

Donderdag was onze laatste dag. Het afscheid van sommigen viel toch wel wat zwaar, maar het ziekenhuis zelf zullen we zeker niet missen. Nu de stage afgesloten was, hadden we nog een weekje vakantie en tijd om wat te reizen.

We vertrokken dus maar naar Quito. Een nachtbus bracht ons naar de hoofdstad van het land. Rond 8h 's ochtends kwamen we aan. Eerst hebben we wat rondgelopen in onze zoektocht naar een hotel. Met de hulp van een vriendelijk voorbijganger vonden we uiteindelijk een hostelletje auberg'inn genaamd. Het was er gezellig en niet duur. In de namiddag zijn we dan naar mitad del mundo geweest. Dit is de plaats waar zowel de lengte en breedte graad op nul staat. Je zit dus gewoon op de evenaar. Eerst zijn we naar de "valse" geweest. Deze werd al in de middeleeuwen bepaald, zonder gps dus. Ze is niet volledig juist. Maar het is indrukwekkend hoe dicht ze ertoen bijzaten. Na een wandellingetje hebben we dan de echte gezocht. Een gids heeft ons rondgeleid. We konden ok proefjes doen. Zo kon je zien dat water aan de noordelijke helft anders wegloopt dan in de zuiderlijke helft. Ongeloofelijk maar waar.

Zaterdag zijn we naar Otovalo geweest. Een stad ongeveer twee uur buiten Quito waar er een beroemde, en grote indiaanen markt is. We zijn moten vertrekken omdat ons geld op bleek te zijn :p

zondag zijn we vertrokken richting Puyo. Een stad die in de orient ligt. In het kleine stadje Archidona zijn we uitgestopt om naar het hotel Hakuna Matata te gaan. Een geweldig hotel dat in een stukje prachtig afgelegen jungle ligt. Dit hotel is opgericht door twee belgen, het deed dus deugd om nog eens nederlands te kunnen praten. Na twee geweldig onstpannende middagen aan het prachtige zwembad en een tochtje door de jungle per paard, moesten we dinsdag jammergenoeg al weer vertrekken.

Bleek dat er enkel een rechtstreekse bus 's avonds was. Dus boden de eigenaars van het hotel ons aan om ons terug naar Quito te voeren met de auto. Ze moesten daar toch zijn. We besloten dit dus maar te doen, om dan nog een nachtje in Auberg'inn te verblijven. 's Ochtends heel vroeg hebben we dan de bus terug genomen. Een vreselijk vermoeiende en verloren dag, met een politie controle terwijl wij onze paspoorten thuis hadden laten liggen. Maar bon, we zijn toch terug thuis geraakt.

Woendag en vandaag bleken twee rustige dagjes, onze valies proberen pakken. Afscgeid nemen van vrienden. Vanavond eten we nog zelfgemaakte lasagna van martha om daarna te vertrekken naar de luchthaven. En na een waarschijnlijk heel moeilijk afscheid zullen wij vertrekken voor een lange nacht op het vliegtuis. Maar morgen kunnen jullie ons terug verwachten in Belgiƫ. Hoop maar voor ons dat we niet bevriezen en wij zien iedreen dan wel terug in de volgende dagen of weken.

Daaaag en tot morgen in Belgie.

Dikke kussen en knuffels van Kaat En Ayla